ตัวยึดคืออะไร?

ตัวยึดหมายถึงชิ้นส่วนกลไกที่ใช้สำหรับยึดข้อต่อ และเรียกอีกอย่างว่าชิ้นส่วนมาตรฐานในท้องตลาด ความหลากหลาย ประสิทธิภาพ และการใช้งานแตกต่างกัน แต่ระดับของมาตรฐาน การทำให้เป็นอนุกรม และลักษณะทั่วไปนั้นสูงมาก ตัวยึดทั่วไปส่วนใหญ่มี 12 ประเภทดังต่อไปนี้:

สลักเกลียว: ประกอบด้วยหัวและสกรู (กระบอกสูบที่มีเกลียวภายนอก) ซึ่งจำเป็นต้องจับคู่กับน็อตเพื่อยึดและเชื่อมต่อสองส่วนด้วยรูทะลุ

● สตัด: ตัวยึดที่ไม่มีหัว ปลายทั้งสองข้างเป็นแบบเกลียวนอก - ปลายด้านหนึ่งถูกขันเข้ากับชิ้นส่วนที่มีรูเกลียวภายใน และปลายอีกด้านสอดผ่านชิ้นส่วนที่มีรูทะลุและขันน็อต

● สกรู: ประกอบด้วยส่วนหัวและสกรูสองส่วน ตามการใช้งานสามารถแบ่งออกเป็นสกรูเครื่อง สกรูตัวหนอน และสกรูวัตถุประสงค์พิเศษ

น็อต: ตัวยึดที่มีเกลียวภายใน มักใช้กับโบลท์หรือสกรู

● สกรูเกลียวปล่อย: เกลียวบนสกรูเป็นเกลียวสกรูเกลียวปล่อยพิเศษ ซึ่งสามารถขันสกรูเข้ากับรูของส่วนประกอบได้โดยตรงเพื่อยึดและเชื่อมต่อส่วนประกอบโลหะบางสองชิ้น

● สกรูไม้: เกลียวบนสกรูเป็นเกลียวสกรูไม้แบบพิเศษ ซึ่งสามารถขันเข้ากับส่วนประกอบที่เป็นไม้ได้โดยตรง เพื่อให้แน่ใจว่าชิ้นส่วนที่เป็นโลหะ (หรือไม่ใช่โลหะ) และส่วนประกอบที่เป็นไม้จะเชื่อมต่ออย่างแน่นหนา

● แหวนรอง: ตัวยึดแหวนแบน สลักเกลียวสกปรก สกรูหรือน็อตระหว่างพื้นผิวรองรับและพื้นผิวของชิ้นส่วนที่เชื่อมต่อ เพิ่มพื้นที่สัมผัสและลดแรงกดบริเวณตัวเครื่อง

● แหวนหยุด: ติดตั้งในช่องเพลาหรือช่องรูเพลาของเครื่องและอุปกรณ์เพื่อป้องกันไม่ให้ชิ้นส่วนบนเพลาหรือรูเคลื่อนไปทางซ้ายและขวา

● พิน: ส่วนใหญ่ใช้สำหรับการวางตำแหน่งชิ้นส่วน บางครั้งก็ใช้สำหรับการเชื่อมต่อชิ้นส่วน การยึดหรือถ่ายโอนพลังงาน

● หมุดย้ำ: ประกอบด้วยส่วนหัวสองส่วนและก้านตะปู ใช้เพื่อยึดการเชื่อมต่อของสองส่วนที่มีรู หลังจากไม่สามารถถอดการเชื่อมต่อออกได้

ชุดประกอบและคู่เชื่อมต่อ: ผลิตภัณฑ์ที่จำหน่ายร่วมกับตัวยึดเฉพาะ เช่น โบลท์ น็อต และแหวนรอง

● ตะปูเชื่อม: ประกอบด้วยก้านตะปูและหัวตะปู (หรือไม่มีหัวตะปู) ยึดเข้ากับชิ้นส่วนด้วยวิธีการเชื่อมเพื่อให้สามารถเชื่อมต่อกับส่วนอื่นได้